The Dune Rider!!!

Ik en de Japanner die de vorige dag ook al bij me in het busje zat moesten erg vroeg op voor een dag trip naar Cape Rianga.
Dat is (bijna) het noordelijkste puntje van Nieuw Zeeland.
Na een paar minuten wachten met nog een grote groep mensen kwam er een grote bus aan, daar staptte iedereen in, maar wij moesten met zijn tweetjes wachten op een andere bus...
Nou ra ra.. Komt er een of ander heel apart geval de hoek om gereden, en dat was onze bus!
Hij heet de Dune Rider en is een hele aparte 4 wheel drive die enorm mee veerde in de bochten en op hobbels.
Je werd er bijna zeeziek van.
Maar hij was oorspronkelijk gemaakt voor het leger en kon dus bijna elk soort landschap aan.
Onze 1e stop was in een klein Kauri bos.
De Kauri boom is de op 1 na grootste boom ter wereld en van 1 zo'n boom kunnen bijv. 2 huizen gemaakt worden, of een Waka dat is zo'n Maori kano waar ze soms wel met 80 man in roeien. (GROOT!)
Het zijn ook enorm sterke bomen en daarom heel belangrijk in de Maori mythologie.
Als je Kauri genoemd word ben je dus oersterk!
Met Cops, de dag ervoor hadden we een redelijk grote boom gezien, deze stelde niet zo heel veel voor..
Er schijnt er hier ergens 1 te staan waar 16 mensen hand in hand omheen moeten gaan staan,
om een idee te geven hoe groot!
Na het bos een koffie en lunch stop.
Daar had ik helemaal nix aan want ik ben flink aan het bezuinigen en drink zelfs geen koffie meer..(stomme veel te lekkere starbucks!)
Ook had ik mijn eigen broodjes mee, die bewaarde ik lekker voor de volgende stop.
Nl. een mooi strand waar alleen de echte bikkels gingen zwemmen, niemand dus..
Het begint al flink koud te worden hier.
Ik lekker met een stuk verse cocosnoot en broodjes nutella opt strand..
Toen werden zelf de mensen die al hadden gegeten een btje jaloers den ik. Voortreffelijk genoten!
Toen op naar Cape Rianga een heilige plaats voor de Maoris omdat dit de plek is waar hun geesten het eiland verlatenen onder water naar het paradijs gaan.
Auto zoekt het woord nog voor me op in Maori.
Zelfs de oceaan scheidt zich voor ze..
De Pacific en de Tasman ontmoeten elkaar daar, en je kan het echt zien!
Vlak voor de Cape is een kleine rode berg, met een stroompje water.
Dat zijn de tranen van de overlevenden....
Echt om kippenvel van te krijgen.

Helaas bij elke stop erg veel van die grote tourbussen wat ik een stuk minder vond.
Het is gelukkig niet eens hoogseizoen, want dan zal het nog veel erger zijn..

Toen door wat dennebossen opweg naar de duinen.
Je zag ze al van heel ver. Enorm!
Een heel apart gezicht in zo'n omgeving.
We stapten uit en kregen allemaal een sand board en klommen omhoog..Pff..
Dat was flink vermoeiend.
Maar wat een schitterend uitzicht over 90 mile beach.
Ik moest ook echt ff uitpuffen, en heb genoten van het uitzicht.
En toen op mijn buik naar beneden geraced!!!
Je tenen waren de remmen, maar zolang je die niet gebruikt ga je echt als een tierelier!
Helaas geen actie foto's van Supernissy.
Ik ben snel nog maar een x naar boven geklommen, wat de 2e x nog zwaarder bleek te zijn! Maar absoluut de moeite waard!
Je kon nl nog harder!!!! Ha!
Toen allemaal zanderig tot in je ondergoed naar 90 mile beach, wat wel grappig is, omdat het maar 64 miles zijn..
Vroeger hadden ze berekend dat omdat ze er 3 dagen over liepen en 30 miles per dag het wel 90 miles moesten zijn.
Hadden ze zichzelf toch een btje overschat!
The Dune Rider kon natuurlijk keihard, en reed ook de hele tijd rodjes alsof er rotondes op het strand waren.
Tot er opeens een groepje wilde paarden op de duinen stond!
Heel mooi om te zien, ookal duurde het maar een paar seconden voordat ze weer verdwenen waren.
Er is wel een foto van!
Toen hadden we nog een stop in een hele speciale Kauri houtsnijderij.
Ik had al verteld dat het sterk hout is, maar het blijft zelfs goed onder de grond!
Er zijn natuurlijk in de afgelopen duizenden jaren flink wat bomen omgegaan door de een of andere reden, de bomen die ze nu na 10000 jaar vinden zijn nog steeds prachtig!
Ze maken er van alles van.
De bomen worden ook bescherm dus dat is wel een goede!

Toen alweer de beste fish and chips gegeten die er is.
Dat zeggen ze nl echt overal!
Ik moet wel toegeven dat de locatie de smaak ten goede kwam, en samen met mijn stille Japanse vriend at ik bij een geweldige zonsondergang!
(Wat kunnen Japanners smakken zeg!)
Het was al donker toen we bij een fruitstalletje aankwamen..
Er stond een oud mannetje achter die ons allemaal fruit gaf!
Heerlijke mandarijnen en fijoejas(?)
Ik heb van allebei echt enorme zakken gekocht, het was erg goedkoop!
Dat was me het dagje wel dusss..
Lekker mijn bedje in gekropen, waar ik verschrikkelijk heb geslapen met mijn 5 van de 6 snurkende mannen op de kamer! GRRR!

Om half acht was ik het snurk orkest echt zat en ben ik eruit gegaan.
Ik ben een stuk gaan lopen langs het mooie strand,en je ziet allemaal kleine eilandjes in die baai liggen.(duhh, Bay of Islands)
En de heuvels zijn zo groen alst maar kan.
Toen in het buurplaatsje Waitangi naar een soort park geweest waar het verdrag tussen Engeland en de Maoris is gesloten.
Een hele belangrijke plaats dus.
Ook lag er een grote Waka waarmee ze een x helemaal naar Polinesie zijn geroeid.
Dat is nog eens ff een ijsberentocht!
(alleen dan zonder sleepjes!)
Je had er een prachtig uitzicht over de baai en over Paihia, maar ik vraag me af of je dat ergens niet hebt..

Tegenover Paihia ligt Russel, en heel vroeger was dat the hellhole of the Pacific.
Walvisvaarders en piraten vanuit de hele wereld kwamen hier om te drinken en naar een van de vele bordelen te gaan.
Maar nu is het gewoon een verschrikkelijk schattig en mooi dorpje, met lieve huisjes en winkeltjes en een klein haventje!
Ruige geschiedenis alleen.
Ik heb er broodjes nutella mandarijntjes en fijuijas op een gekapte Kauri boom gegeten.
Op de terugweg met de ferrie kon ik nog net een foto maken van een groep Maoris die op een onbewoond eilandje de Hakka dans deden!
Ik kon wel de hele dag op de ferrie heen en weer gaan zo mooi en lekker wast.

Toen ik weer terug reed naar Auckland zat ik bij oude vertrouwde Auto in zijn busje.
Wij waren alle 2 dolblij en hebben de grootste lol gehad.
(Kim weet wel wat ik bedoel)
Ik vertelde hoe ik het naar mijn zin had gehad daar en dat ik baalde dat ik in de buurt van Auckland een baantje moest zoeken.
Hij belde meteen een vriend op en regelde een baantje voor me in Paihia + gratis lift in zijn bus. Topper!

Ik heb dit weekend afscheid genomen van veel mensen die ik heb leren kennen..
Ik haat afscheid nemen.
Kim zit op dit moment in het vliegtuig en zal wel slapen na gisternacht!!!

Met een aantal mensen hou ik zeker contact!

De volgende x weer vanuit Paihia..
xxxx Nis