Gepromoveerd tot viswijf.

Mijn laatste paar dagen in Mo'orea koos ik ervoor om in het meest toeristische gedeelte van het eiland te blijven.
Ookal is het helemaal SUPER dat ik bij Paul zijn vrienden en vriendinnen kan blijven..
Had ik nog geen backpacker ontmoet en ik wilde graag weten of er nog meer mensen zo gek zijn als ik.
Op elk eiland zijn goedkope campings met keukens en met dorms, en als je met de vrachtschepen reist is het echt niet zo gek duur.
Ik kwam er dan ook al snel achter dat ik lang niet de gekste gek was.

Omdat het nu de walvissentijd is rond Mo'orea en ik zag hoe dicht de walvissen bij de boten kwamen, besloot ik ook zo'n tour te doen.
Dat is wel verschrikkelijk duur, maar voor een paar walvissen is dat het zeker waard!
We werden vroeg opgehaald door Heifara de kapitein, die weer een vriend is van Epanema en Hiro.
Het was super zonnig en ik zag het al helemaal zitten.
Na een paar minuutjes stopten we ineens weer om met de HAAIEN te ZWEMMEN. (Daar wist ik nix van!?)
Het waren blacktip en lemmonsharks...
En best ff eng int begin.
Toen we het allemaal hadden overleefd en de punt vant eiland om gingen waaiden het keihard, en er waren hele hoge golven.
Dat maakte het voor ons heel moeilijk om de spuit van de walvissen te ontdekken, om zo te zien waar ze uithingen.
Wel zagen we een grote groep dolfijnen lekker spelen in de golven.
Wat hadden ze een lol.
Na een kwartiertje hadden we wel weer genoeg van de dolfijntjes gezien,
en gingen we verder om het echte werk te zoeken.
Na een aantal valse alarmen stopten we in een mooie lagoon waar een walvis nooit zou passen, maar waar ineens alle stenen op de bodem begonnen te bewegen. (hûh?)
Die stenen waren enorme stingrays die maar al te graag gezoend werden voor een visje.
Ze zwommen helemaal tegen je op, soms wel met z'n 3en tegelijk!
Heifara zat me steeds te pesten door ze allemaal op mij af te sturen met wat dode visjes.
Dan was het wel ff gillen.
Ik vond het enger dan de haaien!
Maar wel helemaal geweldig om mee te maken.
Toen een fruitlunch, en het werd al middag...
Ik begreep dus dat het er niet meer inzat om walvissen te zien.
Ookal vond ik de rest allemaal hardstikke cool, het ging mij echt alleen om de walvissen.
Geen geluk, voor de 3e x in 4 maanden geen walvissen... Arme ik.
Na een mooie maar toch een beetje teleurstellende dag gingen we naar huis.

Ik ging meteen terug met de ferrie naar Pape'ete (Paul) om mijn spulletjes te organiseren voor de volgende dag.
Samen met Nina (een echte Nina) die op Motu Nuutere ij Ra'iatea woont ging ik het vrachtschip op.
Het passagiers gedeelte was niets meer dan een grote kamer met 2 stinkende toiletten.
Iedereen lag op zelf mee genomen mooie gewoven matten, gelukkig had Paul mij er ook 1 mee gegeven.
De reis duurde de hele nacht en ging via Huahine (waar ik later zeeeker heen wil) om spullen te laden en lossen.
De zee was alles behalve rustig, en zelfs wat locals vonden het eng.
De meeste mensen sliepen wel, maar ik heb echt geen oog dicht gedaan.
Ookal was dit wel extreme zee, daar moet ik gewoon maar een btje aan wennen.
We werden opgehaald door Charles, Nina's man en de kids en wij haalden Paul weer vant vliegveld.
(Die had maar weer eens een weekje vakantie genomen)
We deden een hele lading boodschappen omdat er in de buurt van het huisje nix is en gingen opweg naar de motu, die volgens de LP aan een unremarkable dorpje ligt.
We parkeerden de auto en ik mocht in de boot met de boodschappen en werd voort getrokken door Charles.
De rest liep door het ondiepe water van de lagoon, wat met vloed tot je dijen komt.
Het is dus veel te ondiep voor boten om te varen.
Het was ongeveer 150 meter naar het grote motu waar 2 families op wonen en mijn paal hutje was daar weer 200 meter vandaan.
Het huisje staat op het kleinste eilandje wat ik ooit had gezien, en je kan er niet eens omheen lopen.
Er is een kleine douche en plaats voor een hoop visspullen.
De oude bewoner en maker van het huisje, Coco was hier ook een zwarte parel kwekerij begonnen.
Hij is helaas overleden en met het huisje wordt nix gedaan als Paul of de opa Philipe niet langs komen.
Zoals overal in Polinesie leven ze hier op de motu van vis, en dat eten ze 3x per dag.
Charles gaat uit speervissen, met een hengel, met een lijn en een haakje of met netten, en ik mag elke x mee.
Hij vist alleen voor zijn familie.
We gaan dus elke dag of avond vissen behalve zondag, omdat ze heel gelovig zijn.
(Op zondag wordt er flink uitgepakt met lokaal eten, en dan begrijp je waarom ze zo dik zijn. Heerlijk!)
En omdat het volle maan is worden er hele bijzondere vissen (monsters) gevangen.
Normaal blijven deze vissen alleen in het hele diepe water, maar omdat het s'nachts zo licht is verstoppen de kleine visjes zich en moeten de grote vissen veel meer moeite doen om ze te vangen en komen ze helemaal naar boven.
Hebben wij ff mazzel.
We vingen zelfs een haai die we ook meteen weer loslieten hoor.
Rond de motu zien we bijna elke dag dolfijnen (I win die hoofdprijs nou, echt een plek voor jou!) en soms schildpadden die Charles gelukkig niet vangt, maar helaas doen andere vissers dat wel.
In het diepe zitten alle soorten haaien die je maar kan bedenken en in het ondiepe stuk waar ik elke dag doorheen moet lopen (en vooral int donker doodeng vindt) zitten slangen, stonefish, stingrays, alen, octopussen en nog veel meer creeps die ik niet heb gezien.
Als ik het in het donker weer een x heb overleefd voel ik mezelf haast een heldin.

Het is echt super om bij een visser te verblijven, want ipv elke x de hoofdprijs voor de lagoon tours te betalen help ik mee met vissen.
Elke dag in een andere lagoon, en ookal ben ik er helemaal niet goed in, ik help waar ik kan.
(ik kan heel goed zeewiertjes vissen!)
En voor de verandering geen hoofdpijn in de ochtend, maar een enorm maanvissen hoofd voor het ontbijt!
De wangen zijn errug lekker, maar gelukkig heeft hij maar 2 ogen want die vindt ik maar nix.
Voor een btje verandering deden we een dag een eiland tour rond Ra'iatea.
Behalve dat het om elke bocht net weer mooier is en de bergen geweldig zijn om te zien heeft dit eiland maar 2 belangrijke dingen om te zien.
De belangrijkste is Marae Taputapuatea, die de meest belangrijke Marae in heel Polinesie is.
Alle Polinesische spirituele kracht komt hier vandaan.
Ze denken zelfs dat de hele migratie van hier begonnen is.
De Marae waren een soort 'kerken' of ieg heilige ontmoetingsplaatsen waar al het belangrijke gebeurde.
Er werdt geofferd, gezongen, gefeest, geruzied, gepraat over oorlogen, geboortes gevierd en doden begraven.
Ik kreeg er kippenvel van als ik erover nadacht.

O ik vergeet bijna de andere attractie..
Dat is nl. een bloemetje.
De Tiare Apetahi, een van de meest zeldzame bloemetjes ter wereld.
Hij groeit alleen in Ra'iatea, en alleen op de hoogste en stijlste berg.
Ik heb maar niet aan iemand gevraagd om hem te plukken voor me.

Op het motu was ik de 1e blondine, en de kids vonden mijn haar helemaal geweldig.
Ookal zijn ze ver van de bewoonde wereld, ze hebben al het moderns.
Ze hebben 3 douches (1warme), drinkwater gewoon uit de kraan, een koelkast, een vriezer, een oven, een magnetron, TV, DVD, meerdere radio's en telefoons en 6 pitbulls.
Ze hebben alleen geen WC!
Ik heb dus heerlijk de hele (bijna2) week in de zee gepoept!
(é Sjaakie!)

Voor iedereen, WEES NIET ONGERUST!
Het is heel moeilijk voor mij om contact te houden hier omdat er gewoon geen computers zijn!
(Dit is het 1na grootste eiland in Frans Polinesie en er is maar 1 internet café)
De volgende stop is Bora Bora, waar ze in de films altijd naartoe willen of gaan.
Daar blijf ik tot midden Oktober want dan is de Hawaiki Nui kano race finisch daar.
Daarna wil ik naar Maupiti en Huahine, om voor November weer terug te zijn in Tahiti.
Dan weten jullie ieg een btje wat ik uitvoer!

Heel veel liefs van mij.

- Mo en I ik hoop ook dat jullie droom uitkomt, dat zou geweldig zijn!
- Oma, ookal is het hier veel mooier ik kom wel weer thuis hoor.
- Nilsie ik heb nog wel een paar aanraders voor je, voordat je weggaat.
- En Mart jij zou je draai hier ook zeker kunnen vinden, denk daar maar eens over na.
- eej Erwin (en Anita) wat leuk om wat van jullie te lezen!
Gefeliciteerd met de kleine. (grote?!)
Geef r maar n dikke zoen van me.
- Joke waarom zetten jullie geen Maanvissen hoofd op de kaart?
Dat gaat lopen als een trein!
- El wanneer ging jij weg?
- Fadol hoe lang ben jij van plan in Frans Polinesie te blijven, en waar..
Ik heb nog niet besloten of ik hier in December wel of niet ben..
Ik ga je ieg mailen en heb wel wat goede tip!
- Lin de Mannen hier....
Ik denk dat de mooie allemaal verstopt zitten.
Maar heb je al die mooie vrouwen op mijn foto's gezien?
Epa is super mooi!
- Ivar en Nynkos jullie mogen van mij niet al deze mooie eilanden overslaan als je toch deze kant opgaat... Echt!
- Mooie foto's hè!
- Hoe zijn de filmpjes Mart?

Nana