Alst slechte nieuws eigenlijk ook best goed is..

Allereerst wil ik mijn lieve familie en vriend(inne)tjes nogmaals van harte bedanken, met dikke dikke harten, voor afgelopen weekend.
Ik heb alles gedaan wat ik moest doen MET een hele hoop gezelligheid erbij!
Een weekend is natuurlijk veeeel te kort om iedereen die je wil zien te zien, maaaar we hebben er uit gehaald wat er in zat, door een hele goede planning en bijna GEEN slaap!

Het was een weekend vol schoolreisje achtige taferelen in de auto heen en weer naar Weeze, een weekend vol met vanaf de 1e rij nieuwe, alle reccords brekende akoestische gitaar muziek made by SaS, 1 wijntje werden er op ongelovelijke manier steeds een stuk meer, slaap was niet nodig, want IK was helemaaaal niet moe (Daniel wel arm schapie)
De boodschappen doen was ineens erg leuk aangezien we dan meteen lekker wasabinootjes konden eten bij de kassa en bij de bestelling van de slager, en een grijze grouwe Aalsmeerse ochtend is ook helemaal niet erg als je weet dat het alleen maar voor een weekendje is!! (hahaha)
Verhuizen was leuk omdat alles al ingepakt stond en omdat ineens gelukkig IEDEREEN aanwezig was om te helpen of gezellig bij te beppen!
Het is natuuuuurlijk ook een heel fijn gevoel te weten dat ik me de komende 6 maanden in elk geval geen druk meer hoef te maken over mijn appartement!
Mijn oma’tje kon weer even “Duits” (keihard nederlands hahaha) met Daniel praten in plaats van Skypen.
En ik heb zelfs nog wat passende kleding op zolder gevonden!!
Gelukkig kreeg ik goede commentaren op mijn allernieuwste anti rook kilo’s...DIE ER ECHT WEL WEER AFGAAN!
De Nedelandse tapa tafel in Abina was om op te vreten en het gezelschap ook!
De droom dat ik stiekumpies op het toillet stond te roken kwam NIET uit!
En ik hoop ook dat iedereen nog weer een stop poging waagt of vooral kauwgompies door blijft eten, want daar wor je lekker high van!
Er is niemand ook maar iets veranderd, nog steeds net zo lekker gek als vorig jaar en ik denk ik ook..
Iedereen die mij kent weet dat dit is wat ik wil en altijd over heb gedroomd..
Waar ik ook altijd over droomde, waren neerstortende vliegtuigen en vandaar mijn vliegangst!

Op het vliegveld van Weeze deden we nog even een lekker bakkie met Tony en Ivon voordat we door de douane gingen.
Dat ging allemaal zo soepel, want ze maakte van mijn overgewicht, enorm aantal wasabi nootjes en pakken lekkere koffie geen problemen.
Sloom en stil van oververmoeidheid zaten we te wachten tot we naar het vliegtuig mochten, gelukkig duurde dat allemaal niet lang.
Blijkbaar wil Ryanair aan de top blijven als het gaat om op tijd aankomen, ze hebben daar zelfs een ‘aankomst op tijd’ muziekie voor...
Alles verliep dus volgens de planning.
Zodra ik in een vliegtuig zit breekt he zweet me uit, ik kan daar NIX aan doen, ik BLIJF het doodeng vinden!
Daniel kan ook nix voor me doen, dus die sliep al half op zijn uitgeklapte tafeltje.
Door de stomme vliegtax vliegen er nu heel veel Nederlanders via Weeze, wat echt goed te doen is.
Toen ik een Nederlandse vrouw hoorde praten gingen bij mij ineens alle zintuigen weer werken!
Ze had het over die engerd die al sinds ze op het vliegveld was haar en haar 3 kinderen lastig viel!
Die engerd zat natuurlijk naast Daniel.
Hij mompelde een beetje in een taal die op Russisch leek.
De vrouw raakte helemaal overstuur en vertelde de stewardess dat niet wilde vliegen met die vent achter haar!
Toen die vent ging schreeuwen en over parachutes begon werd Daniel ook wakker.
De engerd speelde met zijn cigaretjes en aansteker, terwijl hij nu ook mensen naast hem lastig viel.
Na aandringen van de vrouw regelde de stewardess dat de engerd achterin moest zitten..
IK dacht dat hij er wel uitgezet zou worden, maar nee dus!
Nu sloegen bij Daniel de stoppen door, hij wilde natuurlijk ook zo veilig mogelijk vliegen en WIST dat ik intussen 3 kleuren bagger scheet !(pardon my french)
Daniel haalde dezelfde stewardess erbij, die hem vertelde dat ze nix kon doen, omdat de engerd in principe NOG nix verkeerd had gedaan!
NOU JAAAAAAAAA ZEG!
Hadden ze liever willen wachten tot ze eenmaal in de lucht waren...en dus op tijd aan konden komen??
Daniel liep voor de 2e keer naar de inmiddels zeer gestressde stewardess toe en vertelde haar dat wij dan wel uit zouden stappen als ze DE engerd er niet uit gooiden!
Blijkbaar had DAT wel resultaat, want binnen no time stonden er allemaal grote mannen met gele hesjes aan in het vliegtuig.
Ze beveelden de man op te staan als hij geen problemen wilde en hij deed dat alsof het hem vaker was gebeurd.
Tewijl de engerd van achter naar voor door het gangpad liep begon er een soort golf van geklap, achterin begonnen er mensen op te staan en te klappen en iedereen deed mee tot ze bij ons uitkwamen..(wij zaten voorin)
De engerd keek nog even om het vliegtuig in riep heel hard MET zwaar accent..SORRRRY!
Maar het mocht niet meer baten...
Toen begon iedereen NOG harder te klappen!
Ik kon het niet helpen te denken dat dit applause voor Daniel was..
In mijn ogen was hij al een held, maar ik ben er van overtuigd dat dankzij hem het hele vliegtuig zonder kleerscheuren is overgevlogen!
Mijn held......

Afgelopen dinsdag werd ik ineens gebeld door de manager van een boot die hier ligt,
Of ik op sollicitatie gesprek kon komen, nou dat kon eigenlijk meteen wel!
Ik naar de haven bij de Cathedraal waar die boot ligt, lekker lopen want het was heeerlijk weer.
Eenmaal op de boot aangekomen vertelde ik hem eerlijk wat IK voor werk zoek en dat zij dat eigenlijk helemaal niet aanbieden..
Ik denk wie niet waagt die niet wint en wie niet n krijgt geen kind.
Ik vertelde hem dat ik opzoek ben naar een tijdelijke baan op een boot die de komende tijd NIET weg van Palma vaart omdat mijn vriend op de Predator werkt en we niet uit elkaar willen.
Ineens veranderde het hele gesprek, in plaats van dat hij het interview afgaf werden de rollen nu omgedraaid.
Deze manager wilde namelijk al tijden zooooo graag op de Predator werken!
Jah wie niet...
Hij vertelde mij al zijn sterke en zwakke punten en ook of ik zijn cv aan de kapitein wilde geven...tsss
Ik vertelde hem dat ik op dat moment ook nog in de running was voor de stewardess die helemaal niet nodig is, en dat ik deze week de uitslag zou krijgen.
Het was een leuk gesprek en wie weet kunnen ze me in contact brengen met boten die wel zo’n soort baan aanbieden, ook al denk ik het niet.
Onderweg terug naar huis langs alle havens liep ik ook langs de haven waar Predator aangemeerd ligt, Daniel had even tijd dus konden we bijbeppen..

Goed of slecht nieuws eerst....zei hij...
Tsja...doe mij dan maar het slechte.
Je bent NIET aangenomen op de Predator vertelde Daniel.
Tsja, dat had ik ook eigenlijk niet verwacht...
Hij vertelde ook dat hij inmiddels ontslag had genomen.
Ookal had hij dat al een tijd terug gezegd, nu het echt was voelde dat toch ook erg goed!
Zo’n goede baan op een geweldige boot gedag zeggen, om saampies met MIJ een ander bootje op te zoeken! (ohhh hoe romantisch hahaha)
Hij was er eigenlijk wel blij mee, nu kon hij tenminste eindelijk meer tijd in zn studie steken.
(meer papieren voor engineer zijn, maar ook het kapitein papiertje!)
Maar wat was dan het goede nieuws??
Nou morgen (woensdag) ochtend ging de Predator proefvaren om systemen te testen voordat de garantie er af is en ik mocht niet alleen mee (want dat wist ik eigenlijk al) ik mocht meteen al mee!
Snel wat spulletjes gepakt thuis, wat neem je mee dan voor zon dag en nacht, aaaah??!!!
Heerlijk gegeten op de boot en daarna ons bedje in...hahahaha
Met z’n tweeen in een inimini bedje wat een lol!
5 minuten verder ging het ene na het andere alarm al af en was Daniel foetsie!
De rest van de nacht was Daniel er gelukkig wel weer en heb ik echt proberen te slapen, maar dat had weinig suc6.
De volgende ochtend waren we beide rotter dan rot in de crews mess.
Maaaaar toch wel heel spannend hoor!
Daniel was om half 7 al druk beneden in de machine kamer om alles optijd klaar te hebben en ik zag 1 voor 1 de crew aan het ontbijt..
Ipv om 7 uur varen werd het pas 9 uur voordat we vertrokken omdat we moesten wachten op mensen van rolls-royce en imtech (een NL en een belg) en noem het allemaal maar op voeren met ons mee.
Ik en de Favo Pizza bakker van de kapitein waren de enige ‘echte’gasten aan boord!
We kregen een hele briefing over waar heen te rennen als er iets mis gaat!
Alle escape routes en waterdichte deuren werden uitgelicht.
Als er iets mis zou gaan op de Predator zou dat vandaag gebeuren omdat alles tot het naadje werd getest!
Jeeeeeeeej komen misschien mn brandweer en reddings technieken toch van pas!
Ik zou de stewardessen helpen en moest bij vertrek samen met de hele crew letten op de stoot willen(?!) in het kwadraad.
Omdat ze 2 ligplaatsen naast elkaar hebben, kwamen we in de verste verte niet in de buurt van de 2 (ook feadships) boten die er naast lagen.
Jeetje wat een bekijks trokken we..
Ik had hem vanaf de kant al een keer eerder zien vertrekken..
Er verzamelt zich dan een hele menigte om dat te zien gebeuren..
Maar nu was IK aan boord!
Nissy op de Predator, wat een eer zeg!
Ik was zowaar een beetje stoer vond ik!
Toen was het alweer tijd voor alweeer ontbijt, heeeerlijk!
Daarna heb ik geholpen met allemaal stewardess klusjes, die meiden hebben eigenlijk niet zoveel te doen op zo’n testdag...dus ik ook niet!
Lunchtijd alweer...ohh wat een feest, heeeerlijk gegeten en wat een keus!
Na de lunch nam Daniel me mee naar boven, naar het allerbovenste top deck waar ook de jacuzy staat, die was stuk en moest gemaakt worden!
Wat een onwijs uitzicht vanaf daar zeg!
We zaten precies tussen Mallorca en Ibiza in en zagen dus alleen maar zee en blauwe lucht!
Hoe cool het ook was daar boven met m’n vent, hij moest natuurlijk zo snel mogenlijk weer naar beneden.
Engineers krijgen echt geen seconde rust!
De rest van de dag heb ik bij de kapitein op de brug mogen vertoeven.
Hij vertelde me nogmaals hoe graag hij me had aangenomen.
Na het seizoen wil hij graag dat Daniel EN IK alsnog aan boord komen omdat er dan waarschijnlijk 2 stewardessen weg gaan en omdat ze nooit iemand zoals Daniel terug vinden.
Laat ik me daar nog maar niet op gaan verheugen, want in de tussentijd kan er nog zoveel gebeuren!
Vanaf de brug zag ik 2 keer dolfijnen en at ik een vissersboot.
Eenmaal terug gekomen was iedereen behalve Daniel klaar, hij moets vanuit een bootje de loopbrug maken, we konden daarna wel saampies eten.
(jaja alweer!!! Ik begrijp wel waarom iedereen die op boten werkt na een paar jaar dik is!)
Daniel had wacht en aangezien niemand die van hem over wilde nemen na zo’n lange dag ben ik om 9 uur moe maar voldaan in mn upje naar huis gegaan..
Zou toch wel fijn zijn om binnenkort in mijn eigen BOOT bedje in slaap te vallen na een lange dag hard werken...


Ik denk dat mijn foto’s meer gaan zeggen over deze dag dan dit hele verhaal, dus hou ik het hier maar bij!

Dag lieve iedereen...
Tot de volgende keer op de site of in Mallorca!
Grtjs Nisssss



-Heb je het broodje tartaar al geproefd PP?
-Jeetje Vanes!!! Gefeliciteerd met je rijbewijs!!! Volgende keer ben jij BOB?? Hahaha
-Naat dikke HART voor jou, kids, zus en Ot!
-Mo en I, volgende keer maar IETS langer blijven zodat wij ook weer lekker kunnen eten!
-Ernst, HOE VET!
-Auk, jaja nu weet ik dat je mee leest! Tijd voor een reactie! Hahaha
-Zelfde geld trouwens ook voor de rest die meeleest maar niet schrijft!
-Sas en Karel ik kan nie wachten op onze date!
-Ka, ik heb skates gekregen...maar durf hier de berg nie af nie!
-Hell en jouw Daniel let mie noow, lijkt me leuk!
-Gaab nog steeds nie roken nie heh!
-Natas, ik heb nog ff rond gekeken, maar ze zijn er echt hier!!!
-Ivon en Tony, nogmaaaaals THANX, ik hoop dat de terugreis net zo vlot ging!
-Mart see you next time denk
-Ing tiet voor een yoghurt update!
-Ageeth nu moet je helemaal komen, tis VET lekker weer!
-Fioon ik zie je nu pas...het was TOP
-Paul, we MUST Skype soon! Nana!